Hoe bitter verdedigt iedereen, die aan deze wereld is gekluisterd haar speciale
karakter, waarvan hij wenst dat deze de waarheid is. Zijn wens is wet voor hem,
die hij gehoorzaamt. Dit is een goed voorbeeld van een karikatuur, die daarmee
het tegendeel vormt van Gods schepping.
Als mensen steeds weer opnieuw het scheppingsverhaal volgens Genesis krijgen
voorgelezen en als daarbij gezegd wordt dat de (materiële) schepping goed was,
dan kun je alleen maar denken: “wat een onzin”, als de volmaakte God daarbij als
schepper wordt aangemerkt Want wie keurt oorlog en fraude goed? En uitgaande
van Gods volmaaktheid kunnen we alleen maar concluderen dat de Genesisweergave
van de schepping niet volgens het denksysteem van de heilige Geest is.
Gods schepping is immers louter van geestelijke aard. Jammer voor de luisteraars
dat ze met zo’n nachtmerrie-scenario worden afgescheept. Moeten we hen in deze
droom van ballingschap laten of uitnodigen te ontwaken tot de werkelijkheid?
Waar zit de weerstand? Bij de voorganger, bij de kerkenraad of bij de kerkgangers
zelf? Als we deze vraag stellen is het uiteraard niet de bedoeling, iemand te
veroordelen of aan te vallen, want vergeving is altijd de beste keus. Het antwoord
is dat niemand in de pas hoeft te lopen met de rest. Want staat de zelfdiscipline
niet voorop? Dat geeft de mogelijkheid om te experimenteren en zo de steeds
veelvuldiger gelanceerde ideeën een kans te geven.
Niemand kan falen, die tot de waarheid tracht te komen. Daarom neem ik mij voor
de wereld van al wat ik haar heb toegedacht te bevrijden, dus ook van nachtmerries.
Dan bevat mijn denkgeest alleen wat ik denk met God.
KERK MOET MEER OMKIJKEN NAAR NIEUW-SPIRITUELEN
Op dit moment jaagt de Protestantse Kerk veel nieuw-spirituelen weg, terwijl deze
groep mensen juist de kerk kan bezielen. Dat zegt dominee Walter Meijles in een
interview met het tijdschrift Volzin. Al jaren pleit de predikant voor een positievere
aandacht voor mensen die openstaan voor meditatie, yoga, activiteiten van paranormale
aard en andere zaken die onder de noemer ‘nieuwe spiritualiteit’ valt.
Het aantal nieuw-spirituelen in de samenleving groeit, maar krimpt in de kerk,
omdat het instituut er zo negatief tegenover staat. Maar veel mensen die reiki
beoefenen en esoterie lezen voelen zich juist ook verbonden met de christelijke
traditie. ‘We kunnen met deze mensen de kerk van binnenuit vitaliseren op een
niet-orthodoxe manier’, aldus Meijles. ‘In zekere zin is er wel erkenning van deze
groep, bijvoorbeeld via de pioniersplekken die de Protestantse Kerk heeft
aangewezen. Sommige daarvan zijn evangelicaal ingekleurd, andere zijn gericht op
nieuwe spiritualiteit. Maar het mag wel een stapje verder, in die zin dat erkend
wordt dat deze mensen overal zitten. Wat mij betreft zou daarom iedere lokale
kerk ten minste een contactgroep moeten hebben.’
(Meiles is predikant van de protestantse gemeente Roden-Roderwolde en
initiatiefnemer van Helder, een platform voor esoterische praktijken waar
verschillende protestantse dominees lid van zijn.)